İngiltere bankası HSBC, Yunanistan ile ilgili son raporunda, ülkenin ekonomik modelinde meydana gelen değişikliği, ihracat ve yatırımlara daha fazla vurgu yaparak, bunu büyük bir reform hikayesi olarak nitelendiriyor.

HSBC’nin raporuna göre, ekonominin geleceği geçmişe göre çok daha iyi ve daha sürdürülebilir.

Rapor, ister istemez Yunanistan’ın 2010 yılında Avrupa Birliği ve Uluslararası Para Fonu’ndan yardım istemesine yol açan borç krizine de değiniyor. En basit tabirle, çok gevşek bir maliye politikası iç talepte patlamaya neden oldu. 2008-2009’da bu talep azalmaya başlayınca borçlanmanın maliyeti yükseldi ve borç fırladı. Sonuç, başlangıçta ciddi bir dış desteğin engellenmesi, ciddi bir ekonomik bunalıma yol açan ve GSYİH’nın %200’ü kadar borç artışına yol açan ciddi bir mali sıkılaştırma oldu. HSBC, Yunanistan’ın uzun bir süre kendisini bir borç tuzağı içinde bulduğunu, nihayet geri döndüğünde zayıf bir büyüme göstererek kredibiliteye geri dönüşü zorlaştırdığını belirtiyor.

Kendi para birimi olan bir ülkenin parası değer kaybeder ve bunun sonucunda ihracattaki artış, iç talepteki düşüşü telafi ederek ekonominin büyümesini sağlar. Ancak rapora göre, avro bölgesi üyesi olan ve dolayısıyla para birimini değer kaybetmeyen Yunanistan’ın rekabet gücünü ancak ücretlerde sürekli bir düşüşle artırabileceği belirtiliyor.

İlk başta, ücretlerin düşük tutulması, fiyatlardaki düşüşün eşlik ettiği ekonominin %20’den fazla sürekli küçülmesiyle deflasyonist eğilimleri artırdı. Ve ekonominin üretmemesiyle işsizlik de fırladı ve 2013’te %28’i aştı.

Son olarak ihracat hızlanmaya başladı ve ödemeler dengesi hala negatifken, aradaki fark kapandı. HSBC ekonomistleri, Yunanistan’ın 2001’de avroya katılmasından önceki iki yılda ulaşılan seviyelere daha da düşeceğini tahmin ediyor. Yatırım kazançları ve doğrudan yabancı yatırım tarihi zirvelerde ve daha hızlı büyüme, borcun daha hızlı küçülmesine izin verecek. Artı, alacaklılarla yapılan bir anlaşma, borcun vadesini uzatır ve faiz oranlarını düşürür. Burada rapor, Yunan ekonomik modelinin artık maliye politikası tarafından yönetilmediğini belirtiyor.